1993இல் ஜான் கெர் (John Kerr) எனும் எழுத்தாளர் யுங், ஃப்ராய்ட் மற்றும் யுங்கிடம் சிகிச்சைக்கு வந்தவரான சபீனா (Sabina Spielrein) எனும் இளம்பெண் ஆகியோரைப் பற்றிய வரலாற்றுச் சம்பவங்களை கொண்ட நூல் ஒன்றை எழுதினார். அந்நூலை அடியொற்றி 2002
இல் மேடையேற்றப்பட்ட ‘The Talking Cure’ எனும் நாடகத்தைத் தழுவி உருவாக்கப்பட்ட திரைக்கதையே இப்படம். நாடகத்தையும் திரைக்கதையையும் எழுதியவர் கிறிஸ்டோபர் ஹாம்ப்டன் (Christopher Hampton).
2011இல் வெளியான ஜெர்மன் கனடா கூட்டுத்தயாரிப்பான இப்படம் சைக்கோ அனாலிஸிசின் (Psychoanalysis) தோற்றுநரான சிக்மன்ட் ஃப்ராய்ட், அனலிடிகல் சைக்காலஜியை( Analytical Pschycology) உருவாக்கிய கார்ல் யுங் அவரின் நோயாளித் தோழியான சபீனா ஆகிய மூவருக்குமிடையேயான சம்பவங்களைக் கொண்ட கதையாகும். ஆனால் யுங் – சபீனா இடையேயான காட்சிகளே பிரதானமானவை.
ஹிஸ்டீரியா எனும் மனநோயினால் பாதிக்கப்பட்ட சபீனா இளம் மனநல மருத்துவரான யுங்கிடம் சிகிச்சைக்காக அழைத்துவரப்படுகிறார். வார்த்தைகளுக்கிடையிலான தொடர்புகளைக் சொல்லச் செய்வதன் மூலமாகவும் கனவுகளை விளக்கப்படுத்துவதன் மூலமாகவும் சபீனாவின் நோயின் மூலத்தைக் கண்டறிய முற்படுகிறார் யுங்.
நிஜத்திலோ கற்பனையிலோ ஒரு குழந்தைக்கு ஏற்படும் பாலியல் அனுபவங்களே எல்லா மன நோய்களுக்குமாக மூலகாரணம் எனும் ப்ராய்டின் அணுகுமுறையின் படி தொடர் சிகிச்சையின் மூலம் சபீனாவின் குழந்தைப்பருவத்தை அலசுகிறார் யுங். கண்டிப்பான சபீனாவின் தந்தை சபீனாவின் சிறுவயதில் அவளை தண்டிக்க முற்படும் போதெல்லாம் அவளை நிர்வாணமாக நிறுத்துகிறார். சபீனாவின் தாயோ தன் கணவனுக்கு உண்மையில்லாதவளாக இருக்கிறாள் என்பதையெல்லாம் சபீனாவிடமிருந்து அறிந்துகொள்ளும் யுங் அவளின் சராசரிக்குக் கூடுதலான புத்திசாலித்தனத்தால் ஈர்க்கப்படுகிறார். நோயாளியுடன் உடல்தொடர்பு கூடாது எனும் பழைய அறத்தை மீறுகிறார். நாளடைவில் அந்த மருத்துவமனையில் யுங்கிற்கும் இன்னொரு ,மருத்துவருக்கும் உதவியாளர் போலாகிறார் சபீனா. உளவியல் மருத்துவம் பயிலத்தொடங்கும் சபீனாவின் ஆய்வுக்கட்டுரைக்கு (thesis) உதவுகிறார். சுயமான மகத்தான படைப்பாக்கங்கள் பெரும் முரண்களிலிருந்தே முகிழ்க்கின்றன என்ற அவரின் கருதுகோள்கள் எதிர்பாலின ஈர்ப்பு, மரபான நம்பிக்கைகளைத் தகர்ப்பதான உள்ளுணர்வின்பாற்பட்டது என்பதாக நீள்கிறது.